Η σύγχρονη ψυχοφαρμακολογία αποτελεί θεραπεία εκλογής για πολλές μείζονες ψυχιατρικές παθήσεις όπως η βαριά κατάθλιψη, οι ψυχώσεις, η διπολική διαταραχή, και σε ορισμένες περιπτώσεις, σε αγχώδεις διαταραχές, την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, διαταραχές ύπνου, κ.ά., και επικουρική σε ζητήματα που αφορούν την προσωπικότητα κάποιου, σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία, προκειμένου το άτομο να βοηθηθεί να ελέγξει την παρορμητικότητά, τον θυμό, τη συναισθηματική του αστάθεια, κ.ά..
Η επιλογή του φαρμάκου γίνεται όχι μόνο με βάση τη διάγνωση κάποιας πάθησης, αλλά λαμβάνεται υπόψη το προφίλ λειτουργίας του κάθε ατόμου (συνήθειες, τρόπος ζωής, ηλικία, φύλο, συνυπάρχουσες ιατρικές παθήσεις, κ.ά).
Με τα ολοένα και πιο εξελιγμένα σκευάσματα που υπάρχουν και στα οποία συνεχώς προστίθενται νέα και πιο εξελιγμένα, εξασφαλίζεται όλο και περισσότερο το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα, με τις λιγότερες ως καθόλου παρενέργειες και με επακόλουθο την καλύτερη συμμόρφωση του ατόμου στη θεραπεία.
